هشت سال پیش در شهریور 1380 استاد معظم ما حضرت آیت الله شیخ اسماعیل صالحی مازندرانی ( ره ) بدرود حیات گفت و روح قدسی وی به ملکوت اعلی پیوست.
دیشب مراسم گرامی داشت هشتمین سال در گذشت وی در حسینیه شهدا واقع در خیابان صفائیه شهر مقدس قم برگزار شد و خیل شاگردان ، دوستداران و ارادتمندان وی در این مجلس حضور یافتند و حجت الاسلام آقای ادیب یزدی در این مجلس سخنرانی کرد.
آقای ادیب یزدی که با تاخیر ، از تهران آمده و به منبر رفته بود ، سخنرای خود را در باره فضیلت امیر مومنان (ع) و توصیف وی از علمای ربانیان اختصاص داد و سپس به نقش مراجع تقلید و علمای دینی ( از جمله آیت الله سید محمد مجاهد صاحب الریاض در دفاع از هجوم روس ها در زمان فتحعلی شاه قاجار ) در پاسداری از مکتب حیات بخش اهل بیت (ع) پرداخت و در این مطلب به حدیث نورانی حضرت علی (ع) : آه ، آه شوقاَ الی رؤیتهم ، استناد جست.
حضرت علی (ع) در سخنان خویش به کمیل در باره نقش علمای ربانیون مطالب ارزشمندی گفته و سپس از درون قلب اشتیاق دیدار آنان را نمود.
به راستی استاد و معلم اخلاق ما حضرت آیت الله صالحی مازندرانی نیز این چنین بود و بی تردید مولا و مقتدایمان حضرت علی (ع) مشتاق و منتظر دیدن اوست.چه این که این عالم پاک نهاد سراسر عمر خویش را مصروف تهذیب نفس ، آموختن احکام و معارف دین و آموزش به دیگران نمود و در این راه تلاش بلیغی به عمل آورد و سختی های فراوانی متحمل شد ولی لحظه ای از مطلوب خویش غافل نماند.
وی از روحانیان آگاه ، پر تلاش ، مجاهد و متعهد زمان بود و در نهضت امام خمینی (ره) نقش فعالی داشت و در این راه زندان ها و شکنجه های زیادی را تحمل نمود ولی چون کوه استوار و هم چنان به انقلاب و نظام اسلامی وفادار ماند و در ماجرای جنگ تحمیلی استکبار به سردمداری صدام بر علیه ایران اسلامی نیز از یاوران بسیجیان و رزمندگان اسلام بود و فرزندان نوجوان خویش را به جبهه های جنگ اعزام نمود.
پس از رحلت امام راحل (ره) هم چنان خط و راه وی را ادامه داده و با پشتیبانی و حمایت همه جانبه از رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای وفاداری خویش را به نظام اسلامی اثبات نمود.
الحمد لله کلاس درس وی مجمع طلاب و فضلای فرهیخته حوزه بود که بسیاری از آنان هم اینک به درجه اجتهاد و استنباط رسیده و یا در جایگاهی مشغول خدمت به نظام مقدس اسلامی هستند.
به هر روی این عالم ربانی و فقیه وارسته مکتب اهل بیت (ع) در نهم شهریور سال 1380 که به زادگاهش لفور در شهرستان سوادکوه مازندران رفته بود بر اثر عارضه قلبی در سن 68سالگی دار فانی را وداع گفت و پس از تشییع با شکوه در مازندران و قم ، در حرم مقدس حضرت فاطمه معصومه (س) دفن گردید.
یادش را گرامی داشته و به روح و روانش درود و سلام می فرستیم.